Έλληνες της Κύπρου, αδέλφια πρόσφυγες
Συμπληρώνονται φέτος 31 χρόνια βάρβαρης τούρκικης ημικατοχής και ο ατέλειωτος Γολγοθάς για το μαρτυρικό μας λαό συνεχίζεται μπροστά στα μάτια των ισχυρών της γης, των σύγχρονων πιλάτων.
Για 31 χρόνια παραμένουμε πρόσφυγες, με καταπατημένα τα ανθρώπινα δικαιώματά μας, οι τύχες των αγνοουμένων ανεξακρίβωτες και το δράμα των εγκλωβισμένων της Καρπασίας συνεχίζεται.
Εμείς οι κάτοικοι της Μόρφου και των χωριών του Μορφίτικου κάμπου, δεν συμβιβαζόμαστε με το άδικο, δεν υπάρχουν για μας χαμένες πατρίδες. Το ρήγμα στα οδοφράγματα της ντροπής και η επαναπροσέγγιση Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, δεν αποτελούν τη λύση του εθνικού μας προβλήματος. Αντίθετα η μονιμοποίηση των σημερινών προσωρινών διευθετήσεων, είναι για μας απαράδεκτη και θα αποτελεί ντροπή για τη διεθνή κοινότητα και μια μαύρη κηλίδα στην καρδιά της Ενωμένης Ευρώπης.
Θα παραμείνουμε όρθιοι επί των επάλξεων. Θα κρατήσουμε ψηλά το λάβαρο του αγώνα. Θ’ αγωνιστούμε πεισματικά ενάντια σε κάθε λύση που θα αποστερεί το αναφαίρετο δικαίωμα της επιστροφής στη γη που μας γέννησε, που σήμερα είναι θαμμένοι γονιοί και πρόγονοί μας. Για μας η μη λύση του κυπριακού και η συνέχιση της ημικατοχής, δεν είναι λύση.
Την Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2005 στον Αστρομερίτη, μπροστά στο συρματόπλεγμα του αίσχους και της ντροπής, θα βροντοφωνάξουμε για ν’ ακούσουν τη φωνή μας ξένοι και δικοί μας, πως δεν παζαρεύουμε τη γη μας και δεν τη ξεπουλάμε, αλλά την αγκαλιάζουμε κάθε μέρα με όλη τη δύναμη της ψυχής μας, αγωνιζόμαστε γι’ αυτήν και τη διεκδικούμε.
Σήμερα καλούμε τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, μαζί να αγωνιστούμε για μια κοινή πατρίδα, ελεύθερη και αποστρατικοποιημένη, χωρίς ξένους στρατούς και εποίκους, με κατοχυρωμένα τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πανανθρώπινες ελευθερίες. Τους προσκαλούμε μαζί να εργαστούμε για μια επανενωμένη Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μαζί ν’ απολαύσουμε τους καρπούς της πλήρους ένταξής μας στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Η Κύπρος είναι και θα παραμείνει η κοινή πατρίδα για μας και τα παιδιά μας.
Αδέλφια,
Ενωμένοι να στείλουμε ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους, πως δεν βολευόμαστε με λιγότερο ουρανό. Για μας δεν είναι λύση το ρήγμα στα οδοφράγματα της ντροπής και του αίσχους. Δεν είμαστε εμείς η καταραμένη γενιά που θα παραδώσει στις επόμενες μια μικρότερη πατρίδα, μια μοιρασμένη πατρίδα, που θα τη διαφεντεύουν ξένοι στρατοί, έποικοι και κατακτητές.
- ΖΗΤΟΥΜΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ
- ΖΗΤΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΣΗΖΗΤΟΥΜΕ
- ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΓΗ ΜΑΣ
